نحوه کارکرد

نحوه کار با بلیچینگ Whiteness Super-Endo

Whiteness Super endo

کاربرد:

بلیچینگ کاربامید پروکساید با غلظت ۳۷٪

برای سفید کردن دندان‌های non-vital از طریق اعمال و نگهداری درون پالپ (تکنیک walking bleaching).

مزایا:

  • آماده برای استفاده و بدون نیاز به مخلوط کردن
  • Affinity عالی با آب: در پایان درمان به‌راحتی از پالپ برداشته می‌شود.
  • قوام ایده‌آل و اعمال آسان

محتویات کیت:

  • ۱ سرنگ حاوی ۳ گرم 

  • ۱۵ تیپ اپلیکاتور.

مراحل استفاده: بلیچینگ Whiteness Super-Endo

 

مرحله ۱:

اطمینان حاصل کنید که درمان اندودنتیک به‌طور مناسب انجام شده است (هم به‌صورت بالینی و هم با استفاده از اشعه ایکس). رنگ دندان مورد نظر برای سفید شدن را قبل از شروع فرآیند سفید کردن با استفاده از راهنمای رنگ و/یا عکاسی ثبت کنید.

 

مرحله ۲:

به پالپ دسترسی پیدا کنید، تمام مواد ترمیمی را بردارید و ورودی کانال‌ها را با گوتاپرچا نمایان کنید.

 

مرحله ۳:

پس از تمیز کردن پالپ، ورودی کانال را با برداشتن حدود ۳ میلی‌متر از پرکردگی عمیق‌تر کنید تا cervical sealing ایجاد شود و از نفوذ سفیدکننده به کانال ریشه و انتشار آن به پریودنتیوم جلوگیری شود. توصیه می‌شود cervical sealing با استفاده از گلاس آینومر یا کامپوزیت فلو انجام شود.

 

مرحله ۴:

ژل Whiteness Super-endo را به پالپ اعمال کنید (به‌طور مستقیم از تیپ اپلیکاتور سرنگ). یک توپک کوچک صاف (یا توری) از پنبه تهیه کرده و آن را روی سفیدکننده درون حفره قرار دهید. سپس، sealing موقت را با CIV یا ماده مشابهی انجام دهید.

مرحله ۵:

پس از ۳ تا ۴ روز وضعیت را ارزیابی کنید. در صورت نیاز، اعمال را تکرار کنید و همواره هر ۳ تا ۴ روز یک‌بار ارزیابی کنید. تعداد اعمال  بسته به پیشرفت درمان ممکن است به ۸ بار برسد.

 

توجه:

  • همیشه نتایج را پس از هر بار اعمال بررسی کنید. اگر از یک بار اعمال به بار دیگر نتایج پیشرفتی نداشت، نشانه‌ای است که سفید کردن به حد خود رسیده است.
  • اگر نتیجه‌ای حاصل نشد یا پیشرفت سفید کردن بسیار کند بود، بررسی کنید که آیا مواد ترمیمی از پالپ به‌طور مؤثر برداشته شده‌اند یا نه. عدم برداشتن کامل مواد ترمیمی از پالپ ممکن است مانع از عمل کردن سفیدکننده شود و به فرایند سفید کردن آسیب برساند
  • پس از اتمام فرآیند سفید کردن، توصیه می‌شود حداقل ۷ روز صبر کنید تا ترمیم نهایی انجام شود.

  • بیمار را در مورد ضعف دندان non-vital درمان‌شده آگاه کنید و از شکستگی تصادفی آن جلوگیری کنید.
  • برای مواردی که دندان‌های non-vital به‌دلیل برداشت ساختار دندانی به شدت ضعیف شده‌اند، توصیه می‌شود که یک پایه تقویت‌کننده داخل ریشه‌ای Whitepost (FGM) کاشته شود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *